Esperanta ligilo

n-ro 7, septembro 2013

 

        Enhavtabelo

 Jxamboreo en Gelengxik.

 Nedeljka Lojxajicx reen en Bulgarion.

 Lingva forumo. Parolado kreskigas.

 Tra la sortofrata mondo. Mi supreniras sen vidpovo.

 Surdbll.j en Rusio.

 Nekutimaj kutimoj. La sorcxa teo.

 Literaturo. Miniaturoj. Poezio.

 Enigmoj kaj problemoj (nur en brajla versio).

 Stenografia pagxo (nur en brajla versio).

 Interesajxo. Amika rigardo al lupoj.

 Por radioauxskultantoj.

 Forpaso.

 

          Jxamboreo en Gelengxik.

  Jam delonge cxiujare okazas sudrusiaj tradiciaj someraj

 E-jxamboreoj, kiuj nun igxis tutrusiaj, kaj ecx internaciaj.

 Cxi-jare la jxamboreo estis arangxita en la urbo Gelengxik sur la bordo

 de Nigra maro kaj partoprenis gxin 55 homoj el la urboj Bijsk, Samara,

 Sankt-Peterburg, el Rjazanja, Vologoda, Moskva, Rostova regionoj, el

 Stavropola, Krasnodara teritorioj, el Cxuvasxio, kaj ankaux el proksima

 eksterlando - Ukrainio kaj Moldavio.

  Temo de la jxamboreo estis( Esperanto en koro mia! ) Cxi tiuj vortoj

 esprimas cxion.

  De la 22-a gxis 30-a de junio sub devizo ( laboru ni ripozante, ripozu

 ni laborante! ) Ni ne perdis vane ecx unu minuton.

 dividigxinte je tri grupoj laux sci-nivelo, ni okupigxis pri perfektigxo

 en la lingvo, pretigis nin al ripozvesperoj, kiuj komencigxis je la 20

 horo. Temoj estis diversaj: dudekjarigxo de Rean (Rusia esperanto-asocio

 de

 nevidantoj), dudekjarigxo de Aneko (Asocio de nevidantaj E-istoj de

 Kubanio), vespero, dedicxita al sepdekjarigxo de liberigo de la

 urbo-heroo Stalingrad, de Norda kauxkazo kaj Krasnodara teritorio, kies

 programon preparis Anekanoj. Estis prezentitaj enhavricxa materialo,

 versoj, kiujn kortusxe deklamis Valentina Oskolskaja (U. Labinsk), Vera

 Presxkina (u.

 Armavir), Lubovj Rajkova (u. Krasnodar), militkantoj "Betuloj", kiun

 plenumis Aleksandr Kudinov kaj Pavel Rajkov (u. Krasnodar), "Pripensu,

 la homoj!", la tekston verkis blinda poeto kaj fama E-isto Mihail

 Sxcxerbinin, muzikon komponis kaj kantis Valerij Petrenko (ambaux el

 Rostovo - cxe - Dono), kaj kronigis la programon komuna koruso,

 plenuminte la kanton "Kklinigxu ni al jaroj de la glor'!".

  Bonegan vesperon donacis al ni samaranoj Vjacxeslav Suslov kaj Igorj

 Fejgin, rakontinte pri laboro de la urba E-klubo kaj pri ilia partopreno

 en E-renkontigxoj de Volgio. Ho, kiel gaje kaj sonore sonis Saratova

 harmoniko kun tintiloj en la manoj de Vjacxesslav, kaj kun plezuro

 kantis kun gxin kantojn pri Volgo Galina Lukjanenko, virina trio kaj

 aliaj.

  Dank'al E-o ni akiris multe da amikoj ne nur en Rusio, sed ankaux en

 proksima kaj fora eksterlando. Sed ricevinte aliron al interreto, ni

 ekhavis pli vastan eblecon interkomunikigxi kaj lerni la lingvon. En

 la vocxkomunikilo "Ventrilo" instruas E-on Nikolaj Solomencev, Olena

 Posxivana, Tatjana Muhamedsxina, Vjacxeslav Suslov.

  Por kompreni homojn en la tuta mondo ne necesas esti poligloto.

 Suficxas scipovi E-on.

  En 1987 jaro mi kun la edzo partoprenis IKBE-on en Varsovio, dedicxitan

 al centjarigxo de kreado de la lingvo Esperanto. Gxin partoprenis

 delegitoj el 23 landoj, kun kiuj ni interparolis, komprenante unu la

 alian sen cxicxerono.

 Aligxu! Kredu, tio estas interese, alloge kaj utile.

  Certe, laborlingvo de la jxamboreo estis E-o, sed ni alvokis esti

 kuragxaj kaj aktivaj, elmontri siajn talentojn komencantojn kaj

 akompanantojn. Tial sonis versoj kaj kantoj en la rusa, ukraina kaj

 moldova lingvoj.

  Neforvisxeblajn impresojn en la memoro lasis humurvespero kun sxercaj

 kantoj, kanzonetoj, anekdotoj, kaj adiauxa vespero, kiu dauxris pli

 longe ol antauxaj kun enhavricxa kultura programo, dankvortoj al

 organizantoj kaj deziroj pri novaj renkontigxoj.

  Ni penas arangxi la jxamboreojn sur bordoj de akvejoj, por firmigi la

 sanon.Cxi-jare la vetero favoris nin, kaj, banigxante cxiutage en la

 maro, ni dauxre babilis kaj ecx kantis.

  Ni sincere dankas organizantojn de la jxamboreo: prezidanton de Rean

 Pavel Rjabov, vicprezidanton - Anatolij Masenko, prezidanton de Aneko -

 Tatjana Karpova, vicprezidanton - Vladimir Rassohin, cxiujn

 partoprenantojn kaj la plej aktivajn: familion Svetlana kaj Valerij

 Petrenko, Milana Martynova, Galina Lukjanenko, Olga Aksenti, Maksim

 Goncxarov, Nikolaj Jasxin, Larisa Sxullga.

 Ni speciale dankas kursgvidantojn Anatolij Masenko, Aleksandr Cxicxkan,

 Aleksandr Kudinov.

 Cxiam restas aktualaj vortoj el la konata kanto: ( bonege kiel estas, ke

 ree kunas ni! )

 Gxis novaj renkontigxoj en la lando Esperantujo!

               Gvidantino de kulturprogramo - Valentina Kudinova.

 

 

          Nedeljka Lojxajicx reen en Bulgarion.

 

  La 29-an de majo, cxijare,sep minutoj post la deka matene. La pli

 malgranda halo de Nacia blindulrekapabliga centro estas plenplena. La

 poetino Nedeljka Lojxaicx, reprezentantino de la serba Nacia biblioteko,

 estas denove post 13 jaroj en la urbo Plovdiv. Sxi rrespondas dekojn da

 demandoj pri la vivo de serbaj bll.j, pri ilia enlaborigado, pri iliaj

 profesiaj, sportaj, kulturaj kaj literaturaj okupoj. La demandoj ?l la

 eminenta gastino pluvadis preskaux uragane sencxese dum 85 minutoj.

  La renkontigxon gvidis sperte kaj severe e?????? ???????

 E-????-?e?e???? Vladimir Jxelev, Angel Sotirov tradukis diligente kaj

 lauxeble gxuste la demandojn kaj respondojn. Komence la elstara

 bonvenintino el la najbara Serbio koncize sin prezentis, diris kelkajn

 vortojn pri la serba bll.-asocio kaj pri la vivo de serbaj

 vidhandikapitoj. La asocio nombras cx. 12 000 personojn. La brajla

 biblioteko de la bll.-asocio posedas 5mil titolojn en proksimume 40 mil

 brajlaj volumoj. Ankaux en Serbio la enlaborigado de la homoj kun

 vidhandikapo estas tre malfacila afero. La serbaj nevidantoj en du

 sportaj kluboj praktikas golbalon, keglojn, legxeran atletikon. En la

 temata najbara lando bll.j muzikas individue, ne estas kantistaj grupoj

 de bll.j, bll.-korusoj kiel en Bulgario. La bl.j gestudentoj en Serbio

 estas emaj ankaux  al eterna studentado, sed en la lastaj jaroj tiu

 fenomeno estas sukcese neuxtraligita. La aldonajxo pro blindeco en tiu

 lando estas 150 euxroj, la minimuma salajro  -  180 euxroj.

  En la serba Nacia biblioteko Nedeljka Lojxaicx respondecas pri brajlaj,

 parolantaj kaj elektronikaj libroj. En la sama fako de la biblioteko oni

 skanadas librojn laux peto de studentoj kaj lernantoj kun difektita

 vidpovo.

  Mia kolegino studis psikologion, ecx sxi havis bonan sxancon labori dum

 iom da tempo kiel lerneja psikologia konsultanto. La talentulino estas

 patrino de filo kaj filino .

  Nedeljka estas auxtoro de ?? poeziaj libroj - "Poemoj" kaj

 "Elkreskajxoj de la nokto". Sxi ankaux verkas kaj tradukas poezion en

 E-on, sxiaj tradukoj aperas en diversaj E-periodajxoj.

  En Plovdiv Nedeljka kaj sxia kolegino el la internacia fako de la serba

 Nacia biblioteko Liljana Macura estis nur du tagojn, sed dank'al la

 estraro de la Asocio de nevidantaj E-istoj en Bulgario ili havis suficxe

 intensan programon. La altaj gastinoj ekkonis la agadon kaj

 instrukabinetojn de la Nacia bll.-rekapabliga centro, en kiu ili estis

 enlogxigitaj. Okazis renkontigxo kun la geE-istoj el la urbo Plovdiv,

 vizitita ankaux estis la Nacia centro por rekapabligo de surdbll.j, ili

 ecx vizitis por iom da tempo la regionan sxtatan bibliotekon "Ivan

 Vazov". La nelacigxebla kaj tre entusiasmigxinta prezidanto de la Asocio

 de nevidantaj E-istoj en Bulgario Vladimir Jxelev akompanis karajn

 gastojn, plenumante ege sukcese la rolojn de tradukanto kaj cxicxerono.

  En sofio, kie ili estis la unuan kaj lastan tagon de sia vizito en

 Bulgario, la bibliotekaj fakuloj Nedeljka Lojxaicx kaj Liljana Macura

 sukcesis viziti la urban bibliotekon, La Nacian brajlan bibliotekon, la

 bulgaran nacian bibliotekon. La vizitoj kaj renkontigxoj en sofio estis

 realigitaj dank'al la geE-istoj Keranka Milusxeva, verkisto GEorgi

 Mihalkov kaj spas Karafezov, prezidanto de Nacia brajla biblioteko.

  Nedeljka E-igxis dekkvinjara en beograda blindullernejo. Laux sxia

 propra konfeso la unua brajla libro, kiun sxi palpas, estas lernolibro

 pri E-o, rimarkinda fakto, kiu sxajne ne estas hazarda.  Estante nur

 16-jaragxa sxi partoprenis beogradan IKBE-n, okazintan en 1973.  Nia

 estimata s-anino sukcese gvidis  E-kursojn, sxi aktive partoprenas

 enlandajn kaj eksterlandajn E-istajn forumojn, inkluzive multajn

 IKBE-ojn. La fervora kaj sindonema E-istino Nedeljka Lojxaicx estas

 elektita en 2005 j. kiel prezidanto de LIBE. En periodo 2009-2011 j. sxi

 vicprezidantis la saman organizajxon. Pro la serioza malsano de

 prezidanto Arvo Karvinen, ekde 2012 j. Nia mondfama gastino denove igxas

 LIBE-prezidanto.

  La gastoj el nia okcidenta najbarlando certe estis gxoigitaj de la

 granda gastamo kaj ekskluziva intereso, manifestita  cxie al ili. Ni

 bondeziru al ni oftajn tiajn vizitojn kaj renkontigxojn!!!

               Angel Sotirov (Bulgario).

 

 

          Lingva forumo

 

          Parolado kreskigas.

  Kutime homoj ne libervole lernas fremdan lingvon. Oni aux lernas gxin

 pro aktuala bezono, ekz., se oni logxas dum certa tempo en fremda lando,

 aux oni lernas gxin en lernejo kie gxi estas deviga fako. Nur se temas

 pri dua aux tria fremda lingvo en lernejo, tiam lernanto havas certan

 elekteblecon. Kiam mi ekz., kiel 14-jarulo ekstudis en la t.n. "Komerca

 Akademio" kiu estas supera lernejo pri ekonomiaj fakoj, mi povis elekti

 kiel duan lingvon aux la rusan, aux la francan. Mi tiam decidis lerni la

 francan, i.a. cxar mi ne sxatis lerni novan skribon. Por mi cxiam la

 parolado de lingvo estis pli interesa kaj tiucele la franca lingvo

 promesis al mi multe pli ol la rusa.

  Tiu decido inter du alternativoj jam bone montras, ke motivoj por

 lernado de fremda lingvo povas esti malsamaj. Unuflanke povas regi la

 motivo pri kompreno de fremda lingvo. En tiu kazo la legado plej gravas:

 Oni volas kompreni skribitajn tekstojn. Je la alia flanko staras la

 motivo pri parolado de fremda lingvo. En tiu kazo la parolado plej

 gravas: oni volas komprenigi sin parolante.

  Estas evidente ke la prilaborado de lingva aktiveco en la homa cerbo

 okazas en malsamaj partoj de la cerbo depende cxu temas pri analiza

 prilaborado - tiu okazas en la maldekstra cerboduono - aux cxu temas pri

 konstrua prilaborado - tiu okazas  en la dekstra cerboduono. Se oni

 trovigxas en fremda lando kaj tie konfrontigxas kun la lingvo de la

 lando, do la dekstra cerboduono estas aktiva por prilabori la lingvan

 esprimon. Se oni lernas fremdan lingvon en lernejo, tie temas cxefe pri

 analizado de lingvaj strukturoj kaj enhavoj, do tio okazas cxefe en la

 maldekstra cerboduono. Sekve post lernado de fremda lingvo en lernejo

 oni apenaux povas diri "Mi parolas tiun lingvon", cxar la parolkapablo

 en la fremda lingvo tie estas apenaux postulata resp. akcelata.

  Kion tio signifas por la lernado de E-o? Dank'al la specifaj ecoj de

 E-o la transiro de pasiva kompreno al aktiva parolado estas pli facila:

 La lingvo estas fonetika kaj logika. Oni povas mem kunmeti vortojn. La

 sukceso en parolado venas pli frue ol en aliaj lingvoj. Tio signifas, ke

 por bone lerni E-on necesas parolekzercoj. Bazo por parolekzercoj estas

 la auxdado de la lingvo. Tial oni bezonas multe da materialo por stimuli

 la auxskultadon al paroladoj en E-o.

  Mi ja ne dubas, ke cxe junaj homoj, kiuj sxatas lerni E-on, la deziro

 paroli la lingvon superregas. La gejunuloj ja volas konatigxi kun junaj

 homoj el aliaj landoj por ligi personajn kontaktojn. E-o kiel "oficiala

 lingvo" estas tute alia afero, kiu estos realigebla nur kiam suficxe da

 homoj en la mondo (aux almenaux en Euxropo) vere parolos E-on. Postuli

 oficialan enkondukon de E-o sen parola bazo estas vane. Nur parolado

 kreskigas la lingvon!

 

         Tra la sortofrata mondo

 

          Mi supreniras sen vidpovo.

  Estas malfacile mirigi iun per la fakto, ke blinduloj grimpas montojn,

 sed la supreniro de la italo Simone Salvagnin en Patagonio celis

 propagandon de la principoj de la UNO-cirkulero kontraux supersticxoj

 kaj diskriminacio. "Supreniron sur pintojn vi sentas per via tuto. tiom

 alte ecx la aero estas io, kio rakontas al vi pri la pejzagxo, kiun vi

 ne povas vidi. La suno, kiu bruligas vian hauxton, vento en viaj oreloj,

 silento de montoj, kiu ne signifas mankon de bruo, sed iun pli intiman

 senton, cxiam malsaman", - tiel diras Simone Salvagnin, 28-jaragxa,

 destinita per bronza medalo dum cxampioneco pri alpinismo inter

 malfortevidantoj en Parizo en 2012, rakontante pri siaj supreniroj. Pri

 tio, kiel li kun la grupo de la itala alpinista asocio provis atingi la

 pinton Ojos del Salado, la duan laux alteco en Sudameriko post

 Aconcagua, 6891 metrojn alta, aperis ecx dokumenta filmo. Gxi estis

 prezentita en kinejoj kaj lernejoj por demonstri, ke nenio maleblas, ecx

 se nekuracebla retino-malsano forprenis la vidpovon.

  Dum cxi-aventuro, organizita en la itala provinco Veneto, kaj

 auxspicita de la societo "Spirito di Stella"

 li estis akompanata de du gvidantoj: italo Enrico Rizzolo kaj cxiliano

 Mario Sepulveda. Dum 12 tagoj la grupo konkeris du pintojn: Los siete

 hermanos (4850 m) kaj San Francisco (6100 m). Bedauxrinde, ili ne

 atingis la celon - Ojos del salado. Simone rakontas:

  - Foje la monto mem decidas, cxu permesi al vi supreniri, cxu ne.

 Evidentigxas, ke homaj fortoj estas elcxerpitaj, kaj pluiri estas

 dangxere. Tiukaze la naturo mem ordonas kaj estas nekonvinkebla.

  La bravajn montogrimpantojn Simone kaj Mario haltigis sxtormo.

 Cxilianoj nomas gxin "Viento blanco" ("Blanka vento"). La ventorapideco

 atingis 150 metrojn sekunde, do, ili estis devigitaj reveni al la bazejo

 Tejos.

  Simone bedauxras, ke li ne sukcesis flirtigi la flagon de la asocio

 "Por homaj rajtoj de handikapitoj", kies reprezentanto li estas, sur unu

 el la plej altaj pintoj de la planedo. Siajn principojn li realigas en

 la filmo, kiu estis farita laux liaj indikoj.

  - Gxi estas farita por cxiuj, - li diras, - tio ne estas rakonto pri

 iu, kiu ne vidas. . Cxiuj povas percepti la emociojn, travivitajn de nia

 ekspedicio, auxdi bruon de l'vento, pezan spiradon kaj fojfoje la

 reehxon de niaj pensoj.

          Carmen Morrone

              El la itala tradukis O.P.

 

          Surdbll'j en Rusio.

  En Rusio estas pli ol unu organizajxo por surdblinduloj. Por ili aperas

 la revuo "Vasx sobesednik" (Via kunparolanto"). Redaktas gxin moskvanino

 Natalia Kremneva. Gxis nun oni presis tiun revuon nur nigre. Sed

 antauxnelonge la eldonejo "Repro" presis numeron de la revuo ankaux

 brajle. Tio sendube gxojigos multajn gelegantojn.

  Multaj el ili akiras ankaux komputilojn, lernas uzadi ilin kaj

 komunikigxas pere de la reto, elektronika posxto, sms-mesagxoj dank'al

 brajlaj legolinioj.

  Ni esperas, ke pro la bezono de internaciaj kontaktoj, ligoj,

 interkompreno, reciproka helpo, internacia amikeco ankaux tiaj

 handikapitoj baldaux lernos nian karan lingvon internacian kaj aligxos

 al nia movado.

               G. Gluhxov.

 

          Nekutimaj kutimoj.

          La sorcxa teo.

  Jes, tio estas vero. Tia teo ekzistas. En Cxinio estis malnova maniero

 de te-kolektado. Junaj virgulinoj prenas la te-foliojn per lipoj.

 Tiu-cxi speco de teo nomigxas Koucxun-cxa (teo el busxo de virgulino).

  La tradicion de prauloj oni dauxrigas sur la teo-plantacio en la

 provinco Henan sude de Cxinio. La nuntempaj posedantoj de te-plantacio

 konkludis, ke necesas perfektigi la procedon de te-kolektado laux

 malnova tradicio. Ekde la jaro 2011 kiel laboristoj por kolektado de

 te-folioj oni akceptas junajn virgulinojn kun grandaj mamoj. Tiu-cxi

 modifo havas jenan celon: kolektante la junajn te-foliojn per lipoj,

 virgulinoj metas ilin en korbetojn, alkrocxitajn al iliaj korpoj

 antauxe. Ili rajtas tusxi la foliojn kaj korbetojn per nenio, krom siaj

 lipoj. Laboristinoj devas havi neniujn videblajn difektojn, cikatrojn

 aux vundetojn survizagxe. Oni opinias, ke te-folioj, trovigxantaj sur

 mamoj de virgulinoj, ensorbas neripeteblan aromon de juneco kaj beleco.

 Laux cxina mitologio, te-folioj tiamaniere akiras la virinan energion

 In. Malnova legendo diras, ke dum preparigxo de tiu teo el vaporo,

 levigxanta super te-taseto, aperas naux feinoj-sorcxistinoj. Oni diras,

 ke, krom malstrecxigi, tiu cxi saniga teo povas kuraci multajn

 malsanojn.

  Pro sia laboro cxinaj virgulinoj gajnas po 500 juanoj tage, la sumo

 estas tute bona por Cxinio.

 

          Literaturo

 

             Valentina Tjugasxova

          Miniaturoj.

        ***

  Kiel estas bone cxe sunsubiro

 de varmega somera tago

 bani vin en la akvo de granda rivero

 kaj sorbi forton de la rivero,

 meti la korpon sub la sunon

 kaj sorbi varmon de la suno,

 kaj poste rigardi,

 kiel plauxdas en sunaj kaj

 akvaj sxprucoj via ido,

 kaj senti apude sxultron de la homo,

 kun kiu vi donacis al la mondo tiun idon...

 Cxu povas esti io pli granda,

 kaj cxu necesas io ankoraux?..

 

         ***

  Al la homo donace de Dio estas donata, kiel plej granda felicxo

 la kapablo senkondicxe ami:

 Sin, la aliajn, cxirkauxantan mondon,

 la vivon en tuta pleno...

 Per tiu Dia donaco

 estas rekompencitaj la nemultaj,

 sed tiuj nemultaj portas varmon kaj lumon al cxio,

 kion ili tusxas.

 Tiuj ja, kiuj ne havas,

 pli malsanas,

 suferas pro envio,

 postulas al si plian atenton.

 Cxiam al ili mankas duonpasxo por la felicxo.

 Cxu oni povas lerni ami senkondicxe?

 Jes, oni povas...

 Sed por tio oni devas almenaux unufoje sperti,

 kiel tio okazas.

          Tradukis G' Gluhov.

 

          Poezio

 

      Valerij Jegorov

          La dolcxa melankolio

 Melankolio...

 kaj kiu kialo?

 Tiu kialo...

 la folifalo.

 Falas kaj falas

 feblaj sonondoj,

 kvazau fadenoj

 inter la mondoj.

 Falas kaj flosas

 en la aero

 cxiu folio

 kaj lanugero.

 Falas kaj fluas

 ien kun rojo

 mildaj minutoj,

 raraj dum vojo.

 Falas kaj flamas

 lastaj radioj,

 oron donantaj

 al la folioj.

 Falas kaj flugas

 aroj kaj eroj,

 flavaj folioj,

 oraj kajeroj.

 Falas kaj flagras

 buntaj koloroj,

 ecx sur la sonoj

 kaj la odoroj.

 Falas kaj flustras

 cxiu folio:

 melankolio,

              melankolio...

          Cxarmulino

           de l' autoro al ciuj francinoj

 Ricevinte vizon,

 el la fora land'

 venis en Parizon

 juna vojagxant'.

 Ie sur bulvardo

 ekrigardis lin,

 certe lau hazardo,

 cxarma junulin'.

 Ne plu interesis

 lin la Ejfel-tur'.

 Revon li karesis

 sxin revidi nur.

 Tiel la amoro

 plenokupis lin,

 pasis tra la koro

 tiu junulin'.

 Ludas por amantoj

 la akordion',

 sonas dolcxaj kantoj -

 kvante milion'.

 Longe tra Parizo

 vervo pelis lin,

 tamen sen surprizo,

 sen la junulin'.

 Prenas la valizon

 nia vojagxant',

 lasas li Parizon

 kun la trista kant'.

 Sole la angoro

 ne forlasas lin,

 restas en la koro

 la parizanin'.

 

          Interesajxoj

          Amikeca rigardo al la lupoj

  Cxu kiam vi estis infanoj, iu provis timigi vin per ekzemplo de tiu aux

 alia besto, kies bildo en via imagokapablo kreskis al multe pli granda

 dimensio, ol gxi estis efektive? En mia kazo temis pri lupo, kiun mi

 tiam ankoraux neniam vidis, sed oni rakontis al mi, ke gxi estadas en la

 arbaro kaj estas multe pli dangxera, ol la hundo. Iu alia timigis min,

 por ke mi ne venu al malluma kelo, cxar tie estas lupoj, kaj ili povas

 min vori. Bonsxance miaj gepatroj trankviligis min, ke la besto ne

 aperas en tia arbaro, kiu kreskas proksime de mia domo, do gxi ne povas

 viziti nian kelon. Tamen kiam mi estis en nia arbaro, kelkfoje revenadis

 al mia infana kapo la dubo, cxu ie tie hazarde..., vi sxajne divenas,

 kion mi timetis.

  La kartvela bestoesploristo Jason Badridze, demandita, kiun li

 preferas - homon aux lupon, respondis, ke la bestoj estas puraj, ne

 scipovas trompi kaj vivas laux klaraj principoj, havantaj la plej altan

 biologian sencon. Ili cxiukaze estas sinceraj, ecx tiam, kiam ili

 intencas kapti sian viktimon. En la naturo ekzistas neskribita regulo,

 laux kiu rabobesto atakas, kaj gxia kaptonto gardas sian sekurecon.

 Neallasebla estas pritaksado de bestoj laux nia vidpunkto, cxar ili

 estas nek kruelaj, nek malamikemaj. Ili ne posedas sian dekalogon, sed

 perfekte kongruas al la cetero de la naturo. Kaj kontrauxe al la homo

 ili nenion detruas.

  La esploristo diras, ke la plej grava en la vivo de la lupoj estas

 cxasado. Li havis la okazon pasigi kun ili longan tempon. Ili vivas en

 gregoj, kaj, kaptinte grandan cervon, ili ne devas sercxi mangxajxon dum

 kelkaj tagoj. Sed kiam ilia viktimo estas negranda kapreolo, ili devas

 denove komenci labori jam post kelkaj horoj. La cxasadon la lupoj lernas

 jam ekde sia frua agxo. Lupidoj ne posedas instinkton, kaj devas

 ellerni, kio estas ilia mangxo. La cxasado estas komplika pensprocedo

 kaj cxiu grego havas sian taktikon kaj strategion, planante embuskon kaj

 disdonante al si rolojn laux siaj scipovoj kaj ne laux hierarkiloko. Dum

 cxasadoj ili interkomprenigxas sen vortoj sed tutsimple per ekrigardo en

 la okulojn de siaj kungreganoj.

 Alia metodo de la interkomprenigxado de la lupoj, krom kompreneble ilia

 hurlado, estas telepatio. Jason Badridze rimarkis cxi tiun kapablon dum

 eksperimento, kadre de kiu li instruis al unu besto difinitan konduton,

 kio postulis plurajn ripetojn. Sed estis strange, ke en la cxeesto de

 tiu cxi instruita besto, la alia kapablis fari la saman agon kelkoble

 pli rapide. Li do suspektas, ke la scio kiel solvi la taskon devis esti

 transdonita al la lauxvica ulo sxajne telepatie, cxar ultra- kaj

 infrasonregistriloj elmontris neniun komunikadon inter ili tiutempe.

 Male, la hurlado de la lupoj, estas ilia denaska scipovo, tamen plurajn

 sonojn ili lernas nur dum sia plua vivo kreante kvazaux dialektojn. Pro

 tio lupo el Kartvelio ne komprenos tiun el Kanado. Ecx pli interesa

 estas tio, ke la esploristo elpensis specialan sonon similan al hurlado,

 kiun lia grego ellernis imiti volante mangxi.

 Li ankaux asertas, ke la lupoj pensas. Ili ne nur perceptas kauxzefikajn

 ligojn, sed ankau referencas al la akiritaj spertoj, por solvi novajn

 taskojn. La esploristo rimarkis, ke apenaux 4-monataj lupidoj kapablas

 kalkuli gxis sep kaj ecx multobligi. Ili lernas tion cxi rekonante sian

 teritorion. Ili vidas - tie cxi kusxas tri sxtonetoj, kaj tie kvar

 arbobrancxetoj. Ili ankaux rimarkas, kiam la nombro sxangxigxas.

 La emocia vivo de la bestoj principe ne estas alia ol la nia. Ili estas

 tre sentemaj kaj zorgemaj. Ekzemple kiam Badridze, kiun lupoj akceptis

 ano de sia grego, iufoje estis kontuziita, unu lupo estanta lia amiko

 vidante, ke la homo ne povas akompani la gregon, alkuris kaj vomis cxe

 li viandon. Tiamaniere lupoj prinutras ankau siajn idojn kaj maljunajn

 individuojn. Ili kapablas maldigesti parton de viando en sia stomako

 kiel rezervon. La lupoj de Badridze scipovis ecx riski sian vivon por

 savi lin de granda urso. Kiam li kriis pro timego, la tuta grego jxetis

 sin kontraux la dangxeran beston, kiu finfine retirigxis. Vi devas scii,

 ke en la lupa hierarkio la urso okupas lokon tuj post la homo; kontraux

 tiu lasta ili ne defendas ecx siajn idojn, cxar la afero laux ili estas

 entute malvenka.

 Kaj fine kiam forpasas maljuna gregano kutime akompanas tion gxema,

 traiga hurlado kaj dum kelkaj tagoj neniu besto vizitas gxian sidejon.

 Je la demando, kial la interrilatoj de la homo kaj lupo tiel

 malbonigxis, li respondas, ke cxio sxangxigxis, kiam la homo komencis

 bredi brutaron. La lupo, kiu foje gustumos la viandon de sxafo, neniam

 revenos al la arbaro. Kvankam la esploristo instruis siajn lupojn, ke

 ili ne proksimigxu al homaj setlejoj, tamen grandskale ne eblas

 malkutimigi la bestojn cxasi ekster la arbaro kaj tiukaze oni ilin

 bedauxrinde depafas.

 Jason Badridze fine konfesas, ke dedicxinte sian tutan vivon al la

 lupoj, li verdire ne malkovris ilian misteron, cxar en la loko de unu

 brecxo, kiun li plenigis per sia scio, tuj poste aperadis lauvicaj

 demandoj. Mi menciu, ke en Pollando logxas cx. 600 lupoj kaj speciala

 fondajxo okupigxas pri ilia protekto, sed tio cxi estas la temo por

 aparta artikolo.

          Andreo Bach.

 

          Por radioauxskultantoj.

 Karaj amikoj! Dum la UK en Rejkjaviko mi cxeestis la kunvenon de

 Radioauxskultantoj. Barbara Pietrzak el Pollando donis la adreson

 www.pola-retradio.org

 kie eblas auxskulti polan radion. Sur tiu pagxo estas ankaux arkivo, kie

 vi povas elsxuti podkastojn ekde januaro. Eblas ankaux lasi komentojn

 pri apartaj elsendoj.

             N. Kasymova.

 

         Forpaso.

  La 1-a de auxgusto forpasis

 Mihxail Antonovicx Sxcxerbinin, aktiva rusa E-isto, poeto, tradukisto,

 socia aganto. Li naskigxis en 1935 en la setlejo Verhxnjaja Kalinovka

 (Rostova provinco). La 13-an de decembro 1942, gxuste en la tago de

 liberigxo de tiu logxloko de fasxistoj li estis vundita kaj perdis la

 vidpovon. Mihxail memstare lernis brajlon, studis rusan filologion en la

 Rostova universitato. Dum multaj jaroj li laboris en bll.-entrepreno. En

 1998 j. aperis lia unua kolekto de ruslingvaj versajxoj. Li E-istigxis

 fine de la 70-aj jaroj kaj, rapide progresinte, tuj farigxis fervora

 adepto de nia lingvo. Mihxail gvidis la provincan E-klubon, propagandis

 E-on inter gelernantoj, verkis kaj tradukis kantojn en E-on, organizis

 kelkajn neforgeseblajn E-renkontigxojn. Ankaux nun dum cxiu

 E-renkontigxo en Rusio sonas liaj versajxoj, liaj kantoj. Ripozu en

 paco, kara amiko!