Esperanta ligilo
n-ro 9, novembro 2014
Enhavtabelo
Precizigoj al protokolo de Gxenerala Asembleo de LIBE
El Esperantujo. Alvoko de UEA
Huang Nai.
Nia rondo familia. Elstara soci-aganto
Literaturo. Tamara Andrejeva. Kolekto de vivepizodoj
Tra la sortofrata mondo. Vidi per... lango!
Stenografia pagxo (nur en brajla
versio).
Diversaj interesajxoj. Kio estas psamoterapio?
Por la retumantoj. Naskigxis Historiejo.
Forpasoj.
Precizigoj al protokolo de la Gxenerala Asembleo de LIBE
Laux peto de Pier Luigi Da Costa jen precizigoj al la protokolo de Gxenerala
Asembleo de LIBE aperinta en la oktobra numero de EL.
1. Movada
historio
Mi pardonpetas mian malklaran raporteton. La nova eldono de kvar volumoj enhavos agadon gxis la jaro 2014. Eta
korekto: Pri japanoj mi havas tri biografietojn.
2. LIBE kaj
EBU
Mi ege bedauxras erarigan mencion "nur unu informo koncernanta
E-on, nome pri la E-a studsemajno de 2012". Neofte la memoro de homo estas mallonga sed
komprenebla. Jen el agadraportoj cxerpitaj scioj pri ekstera informado
rilate al EBU kaj WBU:
En 2010 aperis artikolo pri studsemajno SES en Slovakio kaj IKBE en
Vieno en la informilo de WBU en marto kaj anonceto pri studsemajno kaj IKBE en informilo
de EBU (Newsletter 72).
En januaro 2011 la oficejo de EBU disvastigis al siaj membro-asocioj kaj
estroj de komisionoj anoncon pri la SES en Slovakio (Nitra). Surbaze de tiu anonco en Belgio veki?is
intereso al Esperanto. EBU publikigis anoncon ankaux en siaj
informiloj (Newsletter 78-80) kaj en retejo. Same
aperis anonceto pri IKBE en Olomouc. ACB Radio World
sciigis pri la studsemajno kaj IKBE.
En 2011 dum la GA de
EBU en Danio Arvo Karvinen parolis pri Esperanto, speciale pri la planata
kongreso en Ukrainio en la jaro 2012.
Eta komento pri
kostoj: Arvo Karvinen partoprenis proprakoste la agadon kaj kunvenojn de Eduka ja kultura komisiono de EBU. Almenaux foje
li pagis ankaux la kostojn de asistantino dum Generala Asembleo. Krome:
En 2008 en la ?A de WBU en Svislando la? konsento de William Rowland, prezidanto de WBU okazis
personaj kontaktoj kaj diskutoj kun dekoj da estroj de delegacioj de WBU, i.a.
kun pola delegacio, speciale pri Esperanto-kongresoj. ACB
Radio World elsendis Esperant-lingvan intervjuon. Tuj post la kunveno en
Gxenevo la oficejo de WBU distribuis prezentadon de Esperanto kaj LIBE al 119
landoj, entute al 800 membroj de delegacioj. Samjare en
ICEVI-konferenco (internacia konsilantaro por eduko de viddifektitoj,
International Council for Educationof People with Visual Impairment) cirkulis
informoj pri Esperanto, ecx alvoko pri instruado de Esperanto. - La
informilo montras ke Esperanto vivas ankaux inter viddifektitoj. - Ni estu
fieraj pri Esperanto.
Dauxran inspiron al legantoj deziras
Ritva
Sabelli
Alvoko
de UEA
Estimata Ligo
Internacia de Blindaj E-istoj, En decembro 1954, en sia Gxenerala Konferenco en
Montevideo, Unesko akceptis la faman rezolucion, per kiu gxi agnoskis la
kontribuojn de E-o al gxiaj agadkampoj (edukado, scienco kaj kulturo). UEA nun
alvokas al komuna festado de la Jaro "Montevideo 60," por marki tiun signifan
datrevenon kaj por elstarigi la rimarkindan progreson de la lingvo sur tiuj
kampoj en la lastaj 60 jaroj. Ni
antauxvidas, ke tra la jaro okazos diversaj projektoj kaj eventoj kun aparta atento al la eduka, science kaj kultura valoroj
de E-o. Temas iusence pri tutmonda kultur-festivalo kiu disvolvigxos
en multaj diversaj formoj kaj lokoj. Kiel via propra asocio povos
kontribui al tiu cxi unika evento? Nu,
unuavice, per retrorigardo al la pintaj atingajxoj de la lastaj jardekoj sur via
faka tereno aux en via lando. Pensu, ekz., pri
kontribuoj al la originala kaj tradukita E-literaturo, pri alispeca kultura kaj
scienca agado, pri elstaraj instruistoj kaj kursoj, pri la uzado de E-o sur
novaj terenoj, pri la rolo de la amaskomunikiloj (radioj, podkastoj k.s.), pri
la Interreto. Kiel vi povus resumi tiujn ses jardekojn
por la novaj generacioj, kiuj ne travivis ilin? Kiuj laux vi
estas la plej notindaj kaj neforgesendaj atingajxoj de tiu periodo? Kiel teni ilin vivantaj kaj alireblaj por la nuntempo.
Due, kiajn arangxojn
vi povas antauxvidi por la Montevideo-jaro, kies kulmino estos sendube la 100-a
Universala Kongreso en Lillo, sed kiu povos ampleksi pliajn eventojn kaj
projektojn gxis la fino de la jaro 2015? Cxu eblas marki la Jaron per speciala
seminario, kultura programo, kurso aux preleg(ar)o,
aux per eldono de artikolserio, retpagxaro, libro aux podkasto? Cxu eblus
kunmeti intervjuojn pri la lastaj 60 jaroj kun E-istaj
veteranoj kaj aktualaj gvidantoj? La Jaro servu por konsciigi/klerigi membrojn
de la E-komunumo pri niaj tradicioj kaj atingajxoj, por stimuli la organizadon
de novtipaj arangxoj kaj projektoj, kaj por montri tiujn atingajxojn al
neE-ista publiko, aparte informante kaj invitante Unesko-respondeculojn al la
koncernaj eventoj. La informoj disvastigxu ne nur en E-revuoj, sed ankaux cxe
televidkanaloj, radiostacioj kaj retradioj - ne sole E-lingvaj. Ni antauxvidas, ke el la reciproka informado kaj kunplanado de
aktivuloj el la tuta mondo la Jaro povos ludi unikan rolon en nia kultura
evoluo. Tiu procezo jam nun komencigxas, do ni
petas vin senprokraste elekti vian propran reprezentanton en tiu procezo. Aparta
artikolo kun pliaj detaloj pri la Jaro
"Montevideo 60" aperas en la oktobra numero de la revuo
"Esperanto". Atendante vian baldauxan reagon kore vin salutas,
Mark
Fettes, prezidanto de UEA
Barbara Pietrzak, UEA-estrarano pri la Jaro "Montevideo 60".
Huang
Nai (1917 - 2004)
Huang Nai naskigxis en
Sxanhajo en 1917, dum someraj ferioj de mezlernejo li auxtodidakte lernis Esperanton,
legis la Esperantan revuon "La Mondo" kaj vizitis kurson en Nankino.
Tiam en sia 14-a jaro lia dekstra okulo blindigxis pro vundo dum
piedpilkludo.
En 1936 Huang Nai veturis
al Japanio por studi, kaj tie li kaj liaj kolegoj lernis E-on de japana
Nakagaki Torajiro. En 1937 Huang Nai estis arestita
pro sia aktivado en la maldekstruma E-movado. Helpate
de japanaj amikoj, li estis liberigita.
Huang Nai tute blindigxis en 1949 kaj lia
edzino forlasis lin. Li spertis konstantan mallumon kaj pli bone komprenis la
valoron de lumo. Li komprenis, kiel valora estas
brajlo tauxga por dekmiloj da cxinaj blinduloj por koni la eksteran mondon. Tiam en Cxinio cirkulis du malnovaj brajloj tre malfacile
lerneblaj. Huang Nai iam lernis rusan brajlon, poste trovis revuon
"Esperanta Ligilo" kun brajla E-alfabeto sur
la kovrilpagxo. Li korespondadis kun alilandaj
blindulesperantistoj kaj kolektis brajlajn alfabetojn. Li
komparis kaj analizis plurajn skribsistemojn, trovis mankojn de la malnovaj
cxinaj brajloj kaj komencis renovigon de la cxina brajla alfabeto. Post
ripetfoja provado kaj reformado li finfine kreis novan cxinan brajlon en 1952. En la sekva jaro lia projekto estis aprobita de la Eduka Ministerio
de Cxinio, kaj gxi ekpopularigxis tra la tuta lando.
Post tio Huang Nai gvidis grupon da personoj
en kompilo de brajlaj lernolibroj, eldonado de la Monata Gazeto por Blinduloj
kaj funkciigo de brajla presejo. Dank' al tiuj brajlaj eldonajxoj, okazis
diversaj kursoj por bll.j, en kiuj ili ellernis
plektadon, akupunkturon, mokson, masagxon,
muzikon k.a. Kun tiuj teknikoj ili farigxis memstaraj laborantoj.
La brajlo, kreita de Huang Nai, aplikigxis 40
jarojn. En la aplikado oni trovis mankojn. Huang Nai kaj liaj kolegoj laboris 19 jarojn por la nova projekto.
En 1995 la Sxtata Lingva Komisiono decidis popularigi gxin.
Tiu projekto estas aplikata en multaj blindulaj lernejoj kaj
brajlaj eldonejoj.
En 1961 Huang Nai edzinigxis kun An Lin, kiu tutanime helpis lin en la brajla renovigo. Huang Nai estis konsiliano de la Bonstatiga Fonduso de la Cxinaj
Kripluloj. Li donis grandan atenton al la vivo de la
cxinaj bll.j kaj ofte helpis ilin venki malfacilajxojn.
(Kompilis Ritva Sabelli laux interretaj informoj).
Nia
rondo familia
Elstara
sociaganto kaj sindonema E-isto
Versxajne, multaj
partoprenantoj de Beograda IKBE (2004) bone rememoras pri la bulgaro,
prezentinta tie ege kuriozan raporton, traktantan la utilojn de blindeco.
Lia E-o ne estis tre
perfekta, sed la diskutata temo de lia prelego estis suficxe grava kaj
interesega. Sciinte nenion gxis tiam pri la asertoj de la granda
auxstria psikologo Alfredo Adler, Spas Karafezov prezentis sin kiel lia arda adepto. Nature nia estimata
kaj tre talenta s-ano partoprenis ankaux aliajn IKBE-ojn en Bulgario kaj en
aliaj landoj.
La cxiam entuzziasmigita prezidanto de la
Nacia porblindula biblioteko "Louis Braille 1928" Spas Karafezov
fervore kaj malavare helpadas E-movadon inter la bulgaraj bll.j. Dank.al helpo
de la Nacia porbll.a biblioteko estas eldonata dum multaj jaroj la bulgara
brajla revuo "Esperanta fajrero", kelkaj brajlaj libroj kaj diskoj en
E-o. La aristokrata bibliotekestro tre afable kaj gxustatempe renkontadas kaj
helpadas eksterlandajn nevidantajn verdstelanojn.
Estante prezidanto dum 22 jaroj, li jam levis ne unu, kiel la rusa poeto, sed tri nemankreitajn
monumentojn: la disvastigo DE la biblioteko PER KVAR NOVAJ CXAMBROJ; la
elektronika biblioteko kun gxiaj preskau naux mil titoloj; la lifto, por kiu li
batalas obstine kaj sinofereme 11 jarojn. En 1992 jaro, kiam s-ro Karafezov
komencis gxin gvidi, La Nacia porbll'a biblioteko estis preskaux tute
"mortinta". Kiel vera sorcxisto li gxin revivigis
nur dum kelkaj jaroj kaj sukcese gxin disvolvis. Sxajne pro
lia grandega eldonagado pravas tiuj, kiuj opinias, ke Spas Karafezov estas la bulgara
Harald Thilander.
Li ankaux vicprezidantis la Union de la bll'j
en Bulgario PLI OL 16 jarojn, dum kiuj li respondecis pri la organiza, kultura
kaj sporta agadoj. En tiu periodo li ege zorgis pri la
bezonoj de la bl'j lernantoj kaj studentoj.Li ankaux disvolvis la
sonregistradon de libroj, la reton de la sonbibliotekoj. Liaj
meritoj por bulgaraj bll'j estas fakte nenombreblaj.
La maltrankvila plumo de Spas Karafezov donis
vivon al multaj artikoloj, eseoj kaj rememoroj. Li estas auxtoro ankau de du
libroj: "La koro vidas" (2007) kaj "La lumo de la libroj".
Li estis dum iom da tempo
cxefredaktoro de la bulgarlingva revuo "Zari". Preskaux en la
sama periodo li sperte kaj altkvalite redaktis la revuon "Bulteno de
euxropa regiona komitato" de la Tutmonda konsilantaro por la bonstato de
la bll'j. La tematan bultenon oni eldonadis en kvar lingvoj (la angla, franca, rusa, germana) kaj en tri versioj: en normala kaj
brajla skribo, ankaux en parolanta varianto.
Nia nelacigxebla samnaciano
estas naskita en la urbo gabrovo. Kiel lernanto en la
lasta klaso de profesia teksa gimnazio li blindigxas kaj perdas auxdpovon de la
dekstra orelo. Malgraux sia duobla sensa handikapo li finas
sukcese juron en la cxefurba sxtata universitato.Iom da tempo Spas praktikas
juron en la porbll'a produktada entrepreno en la urbo Sofio. Li havas du bonegajn filojn, belegan filinon kaj kvar cxarmajn
genepojn.
La 6-an de julio
cxijare nia estimata kaj amata samideano 80-jarigxis. Okaze de lia rimarkinda
jubileo ni danku al spas Karafezov pro cxio, kion li faris
kaj faras por la bulgaraj nevidantaj E-istoj. Ankaux ni
bondeziru al li bonan sanon, longan vivon kaj abundon da sukcesoj en liaj
sociaj kaj verkaj okupoj!!!
Angel
Sotirov (Bulgario).
Literaturo
Tamara
Andrejeva.
Kolekto
de vivepizodoj]
Sultan.
En nia hejmo aperis la hundo- pli gxuste dirinte ido, kiun la filo akiris
en hundbazaro. Li avertis
bestvendistinon, ke Li
nepre volus acxeti idon-knabon. La virino kapjesis kaj tuj eltiris el skatolo ian duonvivan idon, dirinte: "Gxi
estas gxuste knabo!" Nu, kion Li deziris , tion Li ricevis...
Ni akceptis la idon familiane, nominte gxin Sultan. Nia kvarpiedulo montrigxis gaja, amuzema kaj sagxa. Tamen
post kelkaj semajnoj ensxteligxis duboj:
cxu li aux sxi estis nia gehundo.? Nia logxejo nun similis
al diskutejo inter du partioj- inter la vira
kaj virina. Mia patrino kaj mi konvinkigxis je la virina sekso de la ido, la viroj severe malpermesis nomi la idon "Sxi" por ne ofendi la idan dignon. Kaj la ido
"ridetis" kaj tute ne reagis al la nomo Sultan.
La tempo pasis, la vira partio finfine
fiaskis. La nova problemo estis renomi la idinon. Du "partioj"
unuigxis, sercxante la nomon, tamen nun kontrauxstaris la idino mem. La hundo ne reagis, ne
obeis, kiam iu vokis
sxin. Sed foje hazarde
mi diris: "Knabino, iru al mi!" Sxi alkuris.
Knabino
Do, nia Knabino
kreskis kaj maturigxis. Sxi komprenis, ke ni ne
similis unu al la alia. Kiam la filo pianludis, sxi sidis apude kaj
gxuis klasikan muzikon. Tamen bajanludon sxiaj oreloj tute ne
perceptis. Al sxi placxis pilkludi kun mia
edzo. Kiam li jxetadis pilkon, sxi alportadis gxin, metante en
liajn manplatojn. Kun ni sxi agis alie: sxi
metis pilkon cxe niaj piedoj. La edzajn pantoflojn sxi proponis al li ecx tiam, kiam li
ne bezonis ilin. Se ni petis inviti la edzon por tagmangxi, sxi tusxetis per piedo
lian manon kaj "vokis": "gav".
Dum mia malsano cxiumatene sxi aperis cxe mia lito por leki mian
vangon.
Sxi afable salutis niajn gastojn krom unu virino.
Foje tiu virino ne
povis trovi siajn gantojn. Ankaux ni ne sukcesis.
Poste ni malkovris ilin sub la lito de nia hundino.
Interalie tiu virino ne tro placxis ankaux al mi.
Se inter alvenintoj estis
infanoj, sxi proponis siajn ludilojn.
Volonte kaj atente nia
intelektulino spektis filmojn pri bestoj. Sed kiam iu
vokis:"iru promeni!" Sxi tuj kuregis al la elirejo
kaj atendis. Reveninte, sxi sidis cxe la pordo, gxis
kiam sxiaj piedoj estos purigitaj. En ida agxo la kvarpiedulino sxtelemis, sed la bonedukado
senkriminaligis sxin.
Dum promenado.
Surstrate nia hundino estis
obeema. Inter najbaraj hundoj sxi trovis amikinon Vita. Admirinde,
renkontigxante ili interkisigxis.
La subita morto de la amikino suferigis sxin.
Elirinte eksteren, sxi kuris al la enirejo, de kie kutime aperis Vita, kaj
reagis al cxiu malfermo de la pordo gxoe vostsvingante, sed no ve... Sxi
senesperigxis iom post iom.
La genajbaroj
karesis Knabinon. Sxi rimarkis, ke iu viro cxiam
eligas dolcxajxojn el la dekstra posxo. Ekvidinte lin,
sxi mem eltiradis bongustajxojn.
Se sxi revenis hejmen sola,
sxi sidigxis cxe la lifto kaj atendis niajn sametagxulojn por enliftigxi.
Genajbaroj kompatis la
longe sidantan cxe la lifto sagxulinon kaj pacience dresis sxin per dolcxajxoj
kaj persvadoj. Fine sxi komprenis, ke genajbaroj elliftigos sxin sur nia
etagxo. Mallauxte bojante, sxi avertis nin pri sia
alveno.
Vere okazis kuriozajxoj. Gefremduloj levis
sxin sur aliajn etagxojn.
Sxia bonkoreco.
Vintre ni revenis post promeno. Antauxe
marsxis nevidantaj geedzoj. La viro falis. Liaj
bastono kaj cxapelo disflankigxis. Mi kaj lia edzino
helpis lin. Mi trovis la bastonon, Knabino enmanigis la cxapelon. Ni akompanis ilin. Transpasxinte la logxejan sojlon, mia
karulino metis en la manojn de la viro la okulvitrojn, kiujn sxi alportis inter
dentoj. Kiu instruis sxin?
La dua
naskigxo.
Tio okazis la kvaran de
marto. Cxe nia multetagxa domo aperis du "cxasistoj" por kapti
hundojn kaj vendi ilin
je sapopreparo... Knabino ne revenis hejmen.
Nia malgxojo estis senlima... La gefamilianoj decidis sercxadi kaj trovi sxin.
Urgxe ni vizitis sapofarejon, lasinte fotojn de Knabino,
promesis pagi altan monsumon, prisercxis kelkajn hundrifugxejojn.
La okan de
marto ni suferis.
La nauxan ni kontrolis la malproksiman hundrifugxejon. La duonebria
viro kontraux pago enirigis nin en la malvarman ejon, kie la granda
fera kagxo estis plenplena je senmovaj
hundoj. Cxirkauxe kusxacxis diversspecaj hundokadavroj.
Senespere ni alvokis: "Knabino! Knabinjo!".
La korsxira
krio responden!
-Jen, jen nia
karulino! Redonu sxin!
-Ne rajtas mi,- ekflustris la gardisto.
-Prenu, prenu
monon, nur redonu sxin!
-Ne rajtas mi,- obstine ripetis li.
Ni eltiris sxin duonvivan
elsub kadavroj. Sxi lekis niajn manojn kaj ploris.
Dufoje mi vidis hundajn larmojn.
Hejme ni lavis sxin,
invitis veterinaron. Cxiuj gefamilianoj prizorgis kaj flegis sxin, kiel infanon.
Somera ripozo.
Somere ni logxas en
la eksterurba domo. Nian preparon al la forveturo la hundino
cxiam esprimis emocie. Gaje bojante, sxi rapidis
enauxtigxi por observi vidindajxojn.
La hundo neniam kuris
tra legomejo kaj
florbedoj, cxiutage Knabino gastis cxe najbaroj.
Sxi estis tre kontaktema.
Je la sesa vespere sxi dejxoris cxe nia barilo por saluti
somerumantojn, revenantajn el la urbo, per la levita kruro.
Sed foje sxi sidis meze de
sxoseo. Aperis auxtomobilo, la hundino dauxre sidis.
Je signalo sxi levis la piedon, salutante sxoforon, kiu lauxte ridis dirante:
"Neniam hundoj survoje petis enauxtigi ilin!".
Bedauxrinde, klarigi sxi ne scipovis...
Iu kato sxtelis de nia najbarino saketon kun kolbaso. Knabino forprenis la kolbason de la sxtelisto kaj alportis al la
maljunulino.
Certe, sxi trovis la
kvarpiedan amikinon, al kiu placxis nagxi, kaj Knabino atendis sxin surborde.
Estis varmo. Ni decidis fresxigi
nian hundinon kaj jxetis bastoneton en la lagon. Ambaux hundinoj kuris,
la nia haltis cxe la akvorando, la aliulino dentokaptis la bastonon kaj renagxis. Cxe la
akvorando nia sagxulino prenis la stafedon kaj transdonis al sia mastrino...
Neforgesebla besteto! La okuloj estas, kiel du grandaj cxerizoj,
la kapo estas nigra, kun longaj oreloj, la korpo similis al tiu de argxenta
vulpo, kaj la vosto estis vera cxina ventumilo, la longaj grizkoloraj kruroj aldonis belecon al sxia eksterajxo...
Knabino mortis pro kormalsano kaj estis enterigita sub florbedo.
Tra la
sortofrata mondo
Vidi
per... lango!
Ludanto de la angla
nacia blindula futbalteamo Crey Glundberg, 26-jaragxa, de Walton (Liverpool),
perdis la vidpovon en 2007, vundita per grenado dum la milito en Irako, per sia
lango povas kvazaux vidi. Dank'al la aparato "Brain
port", kiu dume ne estas vendata, li distingas formojn de objektoj kaj
marsxas sengxene.
La ministerio
pri defendo elektis lin por testi la novan
inventajxon, kiu donas radion de espero al nevidantoj.
La impreso de la "vidpovo" per
lango povus esti malpreciza, sed, certe, la sistemo "Brainport",
realigita de la firmao Uicab, kapablas transdoni bildojn, ricevitajn de la
kamerao kun granda precizeco, utiligante gxuste la langon, la sens-organon, kiu
povas distingi la plej multe da detalojn, escepte de okulo",- klarigas Roberto Furlan, administranto de Legato della Chimeca,
la firmao, kiu distribuas en Italio produktojn de la usona Uicab.
La metodo estas vere pionira, gxi donas al
bll.j suficxan imagon pri cxirkauxajxo, kio ebligas rimarkindan memstarecon. Oni trovis la manieron, stimulante la langon per malfortaj elektraj
signaloj pere de multegaj elektrodoj, tre proksimaj unu al la alia, ebligi al
la persono percepti tre klare, kiuj elektrodoj aktivas, kaj kiuj ne.
La firmao jam produktas kelkajn aparatojn,
kiuj tauxgas por rekapabligo de homoj kun problemoj de
ekvilibro. La aparato, uzata de Crey Glundberg, estas testata ankaux de usonaj
subakvaj maristoj. Gxi utilas por ebligi al ili pli bonan
vidon sub akvo. La sistemo bazigxas sur la koncepto, ke impulsoj, kiuj kreas
vidatan bildon, estas kolektataj per okulo kaj sendataj en la cerbon, kiu
interpretas ilin kaj transformas en vid-impresojn. Se okuloj ne plu vidas, kial
do ne uzi alian organon, kiu estas preskaux same sentokapabla?
Uzante la telekameraon, fiksitan surkape de
la paciento, kiel fonton de informo, kaj faskon da 600 etaj elektrodoj, kiuj
transmetas la signalojn sur la langon, oni havas la helpilon, kapablan identigi
geometriajn figurojn, karaktrojn (kio ebligas ecx legadon!), kaj ankaux
informigxi pri la cxirkauxajxo: gxi rekonas la stratsignojn kaj striojn sur asfalto.
Tiel lango igxas kanalo por akiri kaj transdoni informojn.
Fakte, uzado de palpsenso
anstataux vidpovo estas nenio nova. Oni ecx povas diri, ke tio estas
siaspeca brajlo, cxar ankaux gxi uzas punktetojn, sed sen kodigo, do, uzebla de
iu ajn. Krome, gxi ebligas distancan
palpadon.
La produktantoj intencas pligrandigi la
kvanton de elektrodoj gxis pli ol mil, kio pliprecizigos la vidatan bildon.
Pri tio informis Manuela di Pasqua en la itala gazeto "Corriere
della sera".
Diversaj interesajxoj
Kio estas psamoterapio?
Auxdinte tiun cxi enigman
vorton, multaj povus supozi ion ajn, sed ne tion, kion gxi vere signifas.
Psamoterapio estas la scienca nomo de kuracado per varmega sablo,kiu havas tre malnovajn radikojn en Egipto, Romo kaj antikva
Grekio.
Fine de la 19-a jarcento
oni ekuzis cxi-metodon ankaux en Rusio. . Gxis tiam influon de sablo al
homa organismo oni opiniis io neserioza. Nun la proceduroj
kun sablo estas tre disvastigitaj kaj popularaj en
kuracejoj kaj ripozejoj.
Kuracado per varma sablo bazigxas sur gxia
fizika eco: gxi gxi rapide kaj multe varmigxas, sed tre malrapide redonas la
varmon. La efiko de varma sablo por homa sano estas triobla: varmeca, mekanika kaj
kemia. Krome, la kuracado estas tre agrabla kaj sendolora,
gxi plibonigas la humoron.
La saniga sablo varmigas, kuracas kaj
malstrecxigas. Sablo iom post iom donas varmon al homa korpo, dank'al kio
normaligxas sangoprovizo de cxiuj cxeloj, largxigxas angioj, pliintensigxas
biokemiaj procedoj kaj metabolismo, malaperas sxvelajxoj, doloroj,
muskol-strecxigxoj, dissolvigxas cikatroj kaj kungluajxoj, normaligxas
termoregulado kaj intersxangxo de materio.
Trovarmigxo estas
ekskludita dank'al akvosorbemo de sablo, kiu momente enigas humidon, kiun
eligas la korpo dum varmigxo.
La malglata surfaco de sableroj kvazaux faras
legxeran masagxon, kiu plibonigas mikrocirkuladon de sango kaj linfo,
pliintensigas sxvitadon, stimulas eliminajn funkciojn de internaj organoj kaj
teksajxoj.
Sablo entenas oksidon de silicio, kiu dum
reago kun homa sxvito kreas malfortan alkalan medion,
dank'al kiu pliigxas oksigen-liverado de cxeloj, kalcian kaj magnian karbonaton,
kiuj bone influas la ostan kaj kartilagan skeleton de organismo.
Psamoterapio
utilas por pacientoj kun malsanoj de vertebraro, mov-organoj, kun superflua
pezo, kronikaj malsanoj de ostoj, artikoj, tendenoj, kontraux radikulito,
artrito, artrozo, osteohondrozo, reuxmatismo, por rekapabligo de homoj post
apopleksio kaj paralizo gxi estas neanstatauxigebla.
Ne devas apliki varman sablon homoj,
suferantaj pro kancero, sangofluoj, akraj inflamoj, aterosklerozo, hipertensio,
epilepsio.
Informis
Cxu-doktoro.
Por la
retumantoj
Naskigxis "Historiejo"
nova esperanta jutuba kanalo kreita por kontaktigi nin kun
la E-historio.
Frandu jam gxian unuan filmon, plene en Esperanto:
"Mirinda Kroatio"
http://youtu.be/Xl52rNC9Uko
Aligxu al HISTORIEJO.
www.youtube.com/user/Historiejo
Disanoncu la novajxon.
Helpu nin flegi nian
kulturon.
(informas mz
***
Por ricevi la revuon retposxte bv.
skribi al Anatolo Masenko:
masenkoai@mail.ru
Forpasoj
Dum la pasinta monato ni
perdis du bonajn, fidelajn, malnovajn amikojn. Denove iel
speciale akre senteblas absurdeco de la vortkunmetajxo "natura morto".
Premas koron malfruigxinta pento, cxar ne plu eblas danki, cxar por cxiam
restas nepagebla sxuldo de bono, kiom ili meritis gxin
en nia memoro, en niaj sentoj, songxoj, vortoj.
Antauxnelonge en nia revuo
estis publikigita artikolo pri Boris Bodicxev, elstara blinda bulgara
muzik-instruisto. Certe, ecx tiuj, kiuj ne konis lin, dezirus, ke tiuj homoj lauxeble pli
longe restu inter ni. Sed la 28-an de oktobro lia koro
cxesis bati.
Sxtefica Mutak el Kroatio estis bonkora, helpema kaj tre modesta.
Espereble, en venonta numero de la revuo vi legos pli detale pri sxi.
Ripozu en paco, karaj amikoj!