Esperanta ligilo
n-ro 10, decembro 2019
Enhavtabelo
86-a Internacia Kongreso de Blindaj Esperantistoj
(IKBE-86) - unua
(korektita) komuniko
UK 2020
Ni rememoras
Literaturo. Daphne du Maurier. Felicxan kristnaskon (rakonto)
Koljado (Ukraina kristnaska kanto)
Enigmoj kaj problemoj
Stenografia pagxo (nur en brajla versio)
86-a Internacia Kongreso de Blindaj Esperantistoj
(IKBE-86) - unua (korektita) komuniko
Karaj
gesamideanoj,
Cxar REAN (Rusia Esperanto-Asocio de Nevidantoj)
trovis alian, pli konvenan restadejon por la IKBE-86,
bv. nuligi la "Unuan komunikon",
aperintan en oktobra EL,
kaj anstataux gxi validas la jena teksto:
1. Dato kaj loko:
La IKBE-86 okazos de la 27-a de junio gxis la 4-a de julio 2020
en Moskvo, la cxefurbo de Rusio.
2. Ni logxos, mangxos kaj konferencos samloke, en la
6-etagxa
konstruajxo, kies lastaj du etagxoj estas la hotelaj cxambroj,
apartenantaj al la instituto "REAKOMP"; lifto estas.
Ni rezervis 37 cxambrojn por 71 personoj
(7 trilitaj, 15 dulitaj, 10
unulitaj, 3 duonluksoj kaj du luksoj).
Cxiuj cxambroj estas komfortaj, kun
dusxo, necesejo, fridujo kaj elektra
teujo; Vi-fio funkcias en la tuta konstruajxo.
La luksoj kaj duonluksoj estas pli vastaj, pli
komfortaj cxambroj,
destinitaj por du personoj, sed la lito estas duloka, do konvena
por paro aux por iu korpulenta homo.
luksa cxambro konsistas el du ejoj plus divano.
Pri la dezirataj cxambroj,
kompreneble, oni konsideros plej unuajn mendojn.
Mangxejo estas por 80 personoj
kaj konferencejo por 100 personoj.
Sur la unua etagxo de la konstruajxo trovigxas la
sxtata sxparbanko,
sur la dua - la respublika biblioteko por blinduloj.
Proksimas la metroo "Prospekt Mira", la fama
VDNH (Ekspozicio de la
ekonomia mastrumado), kelkaj teatroj, belega moskeo,
ankaux porblindula mezlernejo kaj "Logos", kiu okupigxas pri
brajlopresado, reliefajxoj kaj sonlibroj.
"Reakomp" preparas funkciulojn por la rusiaj
blindulorganizajxoj kaj
entreprenoj.
Adreso de la kongresejo: per. Protopopovskij 9,
RU-129010 Moskvo.
3. Kiel la kongresan temon ni
proponas:
"Esperanto kaj muziko unuigas nin".
4. Partoprenkotizo dependas de la cxambrospeco kaj
landkategorio.
Jen estas la unupersonaj kotizoj por B-landoj:
- 250 euxroj en trilita cxambro;
- 280 euxroj en dulita cxambro;
- 310 euxroj en duonlukso;
- 380 euxroj en lukso;
- 400 euxroj en unulita cxambro;
- infanoj gxis 14 jaroj, se
ili ne profitos apartan liton,
pagas 130 euxrojn.
Ni rememorigas, ke B-landojn konsistigas iamaj
socialismaj landoj
de Euxropo, cxiuj landoj de Afriko, Latina Ameriko kaj Azio
(escepte Israelon, Japanion
kaj Korean Respublikon).
Cxiuj aliaj landoj apartenas al kategorio A,
kaj A-landanoj al la indikitaj kotizaj prezoj bv. aldoni
30 euxrojn.
La kotizo inkluzivas logxadon kaj trifojan mangxadon
dum sep tagoj,
tuttagan ekskurson kaj ceterajn kongreselspeszojn.
Ankoraux du ekskursojn ni
proponas por aldona pago.
5. La kotizon bv. pagi al:
SWIFT-code SABRRUMMSP1
Bank name STAVROPOLSKOYE OTDELENIYE N5230 PAO
SBERBANK,
Branch address g. Pyatigorsk, ul. Oktyabrskya, 8,
Payee account 40817978260106290019
Payee Ryabov Pavel Vasilevich.
En la kampon “Mesagxo por ricevonto”
bv. _nepre skribi “LIBE-kongreso 2020”.
Limdato por aligxoj kaj pagoj de
la kotizo estas la 1-a de aprilo 2020.
Se iuj cirkonstancoj malebligos vian partoprenon en la
IKBE,
kaj vi avertos la organizantojn antaux la 1-a de junio 2020,
oni redonos vian monon (kompreneble, sen la bankelspezoj).
6. Aligxilo
1) antauxnomo kaj familia
nomo;
2) vidhandikapito/akompananto/blindulamiko;
3) naskigxdato;
4) Posxta adreso;
5) telefonnumero, retadreso
kaj skajpo;
6) mi pagis per banko ...
euxrojn;
7) mi bezonas ... cxambron
(Mia samcxambran(in)o: ...)
8) Mi estas vegetarano: jes/ne;
9) A. mi partoprenos tuttagan ekskurson: jes/ne;
B. mi partoprenos busan ekskurson tra Moskvo
(20 euxrojn por persono, alpago surloke): jes/ne;
C. mi partoprenos perpiedan ekskurson al Kremlo
(15 euxrojn, alpago surloke): jes/ne.
10) Mi jene kontribuos en la programon de la IKBE: ...
11) Mi planas alveni (indiku veturmanierojn,
alven/forirtempojn,
kunvojagxantojn, laux via momenta scio).
Se vi gxustatempe informos,
ni renkontos vin cxe la alveno kaj poste
ankaux akompanos cxe la forvojagxo.
7. La preparan laboron gvidas REAN kunlabore kun LIBE kaj REU
(Rusia Esperantista Unio) en jena
konsisto:
Pavel Rjabov (REAN), Anatolij Masenko (REAN),
Vjacxeslav Suslov (estrarano de LIBE),
Svetlana Smetanina (vicprezidanto
de REU).
Se vi bezonas la oficialan
invitleteron por akiri la rusian enirvizon,
bv. sendi kopion de via vojagxpasporto kaj la
gxustan logxadreson al:
svsmetanina@yandex.ru
Aparte bv. mencii,
se vi volas alveni pli frue aux resti kelkajn tagojn
post la kongreso.
Viajn eventualajn demandojn kaj proponojn bv. direkti al:
Anatolij masenko,
Gerojev-Medikov 15 - 1, RU-357739 _Kislovodsk, Rusio;
tel.: +7 87937 75886,
R.P.: masenkoai@mail.ru
UK 2020
Multaj
personoj aligxis al la UK-2020 en Montrealo, Kanado (de la 1-a
gxis la 8-a de auxgusto 2020) jam dum la antauxa UK en Lahtio, kaj nun
la aligxilo disponeblas por la plej malmultekosta aligxperiodo. La prezo
por aligxo en tiu cxi unua aligxperiodo por individuaj membroj de UEA
estas 190 euxroj por A-landanoj kaj 145 euxroj por B-landanoj. La prezo
altigxos gxis 240 / 180 euroj en la dua aligxperiodo kaj gxis 290 / 215
euxroj en la tria aligxperiodo. Notindas, ke la unuan fojon UEA ankaux
proponas la eblecon kompensi la poluadon, okazantan i.a. pro
transportado de kongresanoj al UK.
La UK
2020 en Montrealo estas notinda el multaj vidpunktoj. Tio estas
la unua fojo, kiam la kongreso okazas en orienta flanko de Kanado. La
unua kaj gxis nun lasta UK en Kanado okazis en Vankuvero, okcidenta
flanko, en 1984, longe antaux Interreto kaj la apero de retaj
E-lernejoj, kiel Lernu.net
kaj Duolingo.com, kie dekoj da miloj da
lernantoj venas de Norda Ameriko, aparte el Usono. La lastan fojon, kiam
la UK okazis en la orienta flanko de Usono aux Kanado, estis en la jaro
1910, kiam Zamenhof mem cxeestis
la 6-an UK-on en Vasxingtono, en Usono.
Montrealo, urbo de pli ol unu miliono da logxantoj
(kvar milionoj en la
tuta regiono) kaj unu el la plej malnovaj kaj vizitindaj urboj en
Nord-Ameriko, estas perfekta loko por kongresumi: unu
el la plej
popularaj nord-amerikaj urboj por turismo (mondfamaj muzeoj, arkitekturo
kaj vidindajxoj), la cxefe franclingva metropolo de Kebekio, gxi ebligas
facile elturnigxi france kaj angle (kaj foje ankaux alilingve) kaj estas
aparte konscia pri la aferoj rilataj al
lingvaj rajtoj kaj lingva justeco.
La
kongresejo estas la hotelo Sheraton, urbocentre -- apud du gravaj
metrolinioj kaj la centra trajnstacio (notindas, ke trans la strato de
la kongresa hotelo trovigxas la antauxa hotelo Windsor, kie Zamenhof
restis dum sia privata vizito al Montrealo). La kongresejo estos
perfekta de logistika vidpunkto: cxiuj programeroj okazos en unu loko.
UEA negocis bonan prezon por la kongresanoj, kaj pro
la favora kurzo de
la kanada dolaro kompare al euxro, la prezo en la kongresa hotelo, kaj
la montrealaj prezoj gxenerale, bone komparigxos al la euxropaj prezoj
interalie.
La temo
de la kongreso: "UN 75-jaragxa: dialogo kaj interkomprenigxo
en sxangxigxanta mondo" -- estas tre favora al la kreo de diversaj
strategiaj aliancoj kun similpensantaj individuoj kaj organizoj. Notu,
ke antaux la UK okazos la 53a ILEI-kongreso, de la 25-a de julio gxis la
1-a de auxgusto, en Kebekurbo, kun
organizita komuna busveturado al
Montrealo, kaj tuj post UK okazos
Nitobe-simpozio. Samtempe kun la UK en
Montrealo okazos indigxena festivalo, tiel ke la
kongresanoj povos
aparte bone konatigxi kun indigxenaj kulturoj de Kanado: la temo, kiun
la LKK ankaux substrekos per serio de prelegoj, atelieroj kaj arto
(ekz., filmoj). La LKK
promesas aparte ricxan artan programon, kun
konataj steluloj de Esperantujo kaj novaj “juveloj”, kaj multajn
belegajn ekskursojn, antaux- kaj postkongresajn (interalie, al Niagaraj
Akvofaloj, Otavo kaj Toronto, kaj pli ol 400-jara
Kebekurbo), kaj
multajn tipe kebekiajn spertojn, kiel mangxo en sukerkabano: loko, kie
oni servas pladojn kun fama kebekia acersiropo.
La
aligxilo estas havebla cxe https://uea.org/kongresoj/alighilo.
Auxskultu unuhoran intervjuon pri la UK 2020 kun la du LKK-anoj
cxe https://movada-vid.punkto.info/2019/09/02/
Pli da
informoj: Esperanto2020.ca | facebook.com/Montrealo.kongreso | videa
invito al la UK | Prezentajo | Gazetaraj reehoj
Gxenerala Sekretario de UEA <alekska@gmail.com>
Ni
rememoras
Kiel ni jam informis, la 4-an de novembro 2019 en Krasnodaro
(Rusio)
forpasis rimarkinda
virino kaj E-istino Valentina Vasiljevna Kudinova.
Dum la lasta jaro sxi multe suferis pro doloroj,
post kvar operacioj sxia organismo malfortigxis
kaj fine ne plu povis kontrauxstari la malsanon. Tamen obstine
sxi dauxrigis plenumi siajn sociajn kaj familiajn devojn.
Naskigxinta en la malfacilega 1942, Valentina en 1960 sukcese finis
la porbll'an mezlernejon en Kislovodsk kaj poste laboris
en Krasnodara bll'-entrepreno. En 1984 sxi esperantistigxis,
kaj gxis sia lasta spiro sxi restis fidela al nia kara lingvo kaj movado.
Kvankam
sxi ne havis fakan klerecon, sed Dio donacis al sxi instruistan
talenton. Sxiaj interretaj E-lecionoj cxiam estis interesaj
kaj variaj.
Sxi estis postulema instruistino, kapabla organizanto,
vera amikino, tre
lerta kaj gastama mastrino, fidela edzino, zorgoplena patrino kaj avino,
gardantino de la hejma felicxo.
Per bonkoraj vortoj sxi vigligis kaj subtenis
gelernantojn, cxiam trovis
tempon kaj toleron por prepari programojn de diversaj artaj vesperoj,
renkontigxoj ktp'. Ni nomis sxin "nia ministrino de
kulturo".
Sxi mem fajre brilis kaj scipovis
gvidi antauxen la ceterajn. Rigardante
sxin, ni cxiuj kun gxojo kaj plezuro helpis sxin
kaj ankaux penis fari niajn taskojn pli bone kaj sukcese.
Valentina cxiam estis preta subteni samideanojn en malfelicxo,
ne nur materiale, ankaux spirite: sxi helpis reakiri esperon,
eksenti gxojon de l' vivo. Multajn fortojn sxi dedicxis al Aneko
(Asocieto de nevidantaj
esperantistoj en Kubanio).
Por la koncertoj sxi sercxadis
seriozajn kaj humurajn programerojn.
Post sxia forpaso kvazaux estingigxis hela fajreto, kara por ni cxiuj.
Por ke Valja cxiam restu en nia memoro, ni devas pli amike kaj sincere
subteni unu la alian, pli serioze rilati al la kara lingvo,
sencxese progresi, ke nin ne turmentu rimorso, kaj sxi povus fieri
pri la amikoj.
Anekanoj
kaj cxiuj samideanoj zorge gardos la memoron
pri nia kara instruistino! Dormu pace, nia neforgesebla amikino,
nia mirinda vera homo!
Nome de Anekanoj
Ljubovj Rajkova
Literaturo
Felicxan
kristnaskon
(rakonto)
Lorenz-oj logxis en granda domo tuj ekster la urbo. Sinjoro
Lorenz
estis korpulenta, dika, rondvizagxa kaj ridetanta viro. cxiumatene
li
veturis per auxto en la urbon, al sia oficejo, kie li havis solidan
skribotablon kaj tri sekretariojn. En la dauxro de la tago li telefonis,
iris al la afereca tagmangxo kaj denove telefonis. Li
gajnis multon.
Sinjorino Lorenz havis blondajn
harojn kaj porcelane bluajn okulojn.
Sinjoro Lorenz nomis sxin Katideto, sed tio ne
signifas, ke sxi ne
tauxgas por la vivo. Sxi havis mirindan figuron kaj longajn ungojn, kaj
dum la tago sxi kutime ludis brigxon. Bob Lorenz estis
dekjaragxa. Li
estis tutsimila al sinjoro Lorenz, nur pli malgranda. Li tre sxatis
elektrajn lokomotivojn, kaj lia patro speciale alvokis majstrojn, kiuj
metis ludfervojon en la gxardeno. Marygold Lorenz havis sep
jarojn. Sxi
estis tutsimila al sia patrino, nur pli ronda. Ofte oni donacis al sxi
pupojn, sed pro iuj kialoj ili cxiam rompigxis. Dek kvin pupoj jam
amasigxis.
Se vi hazarde renkontus Lorenz-ojn, vi tuj komprenus: cxi tiu
estas
la plej ordinara familio antaux vi. Probable, gxuste
pro tio cxio
okazis. Ili estis tro tipaj. Ilia vivo fluis bonstate
kaj sennube, kio
kompreneble estis tre agrabla.
Do, la
Kristnaskan vesperon Lorenz-oj pasigis proksimume same, kiel
cxiuj aliaj familioj. Sinjoro Lorenz revenis frue el la urbo por cxeesti
la familian preparadon por la festo. Li ridetis pli ofte ol kutime,
metadis siajn manojn en siajn posxojn, kaj kiam li stumblis je la hundo,
kasxigxantan malantaux la brancxoj de visko kaj ilekso,
li grumblis: "Kial vi diable!" Sinjorino Lorenz rifuzis brigxon
cxi-okaze kaj pendigis lanternetojn en la salono. Efektive, lanternojn
pendigis la knabo-gxardenisto, kaj sinjorino Lorenz ornamis ilin per
multkoloraj paperaj festonetoj kaj transdonis ilin al li; dum sxi fumis
kontinue, kaj la fumo larmigis la okulojn de la knabo, sed li estis tro
edukita por forpeli la fumnubetojn mane. Bob Lorenz kaj Marygold Lorenz
kuradis tra la salono, saltadis sur sofojn kaj segxojn kaj kriis:
"Kion oni donacos al mi
morgaux?" "Cxu
oni donacos al mi trajnon?" "Cxu
oni donacos al mi pupon?"
Finfine, sinjoro Lorenz lacigxis pro tio, kaj diris:
"Se vi ne cxesos kriadon, vi
tute ne ricevos ion ajn."
Tamen la tono estis klara, ke li ne estas serioza, kaj
la infanojn oni
ne povas trompi.
Kiam
venis la tempo por la infanoj enlitigxi, sinjorino Lorenz estis
vokita al telefono. "Diable!" sxi diris, kaj denove direktis
fumtorenton
en la okulojn de la gxardenisto. Sinjoro Lorenz prenis brancxon desur la
planko kaj fiksis gxin malantaux la kadron de bildo. Poste li ekfajfis
gaje.
S-ino
Lorenz estis for cxirkaux kvin minutojn; kiam sxi revenis,
sxiaj bluaj okuloj eligis fajrerojn, kaj sxiaj haroj tordigxis. Nu, vera
katido. Tiu, kiun oni volas preni sur genuojn, diri: "Ho,
karulinjo!" -
Kaj tuj liberigi denove.
"Nur tio mankis," sxi diris, kaj al la
infanoj sxajnis, ke sxi estas
ekploronta.
- Kio diable okazas? - demandis
sinjoro Lorenz.
"Tiu estis de la komitato pri akcepto de
rifugxintoj," informis
sinjorino Lorenz. - Ne vane mi diris al vi, ke nun cxi
tie estos amasego
da rifugxintoj. Kiam cxio cxi nur komencigxis, mi, kiel
cxiuj aliaj,
devis aldoni nian nomon al la listo de tiuj, kiuj pretas akcepti ilin -
mi pensis, ke gxi estas nur formalajxo kaj neniun necesos akcepti. Kaj
nun evidentigxis, ke necesas. Ni devas akcepti geedzan paron, kaj jam
hodiaux.
Sinjoro Lorenz cxesis rideti.
"Atendu minuton," li
diris. - cxi tiu komitato ne rajtas
fari tion al
ni, ni devus esti sciigitaj anticipe. Kial vi ne
forsendis ilin?
"Mi forsendis," S-ino Lorenz respondis
indigne, "sed ili diris al mi, ke
ili tre bedauxras, sed ili cxiuj estas en la sama situacio, ili sendis
iun en cxiun domon, kaj ili aldonis ion pri" respondeco en kazo de
rifuzo "- Mi ne tute komprenis, sed gxi sonis tre malagrable.
"Ili havas neniun
rajton," deklaris sinjoro Lorenz, levante la mentonon.
"Mi tuj telefonos al iu
supre, tuj. Mi zorgos, ke la oficisto, kiu
parolis al vi, estu eksigita, mi mem iros en la urbon, mi..."
"Dio mia, cxu tio havas
sencon?" replikis sinjorino Lorenz. "Ni ne zorgu
tiom pri tio cxi." Ne forgesu, hodiaux estas Kristnaska vespero, cxiuj
foriris delonge. Cxiukaze cxi tiuj, kiuj ili do estas,
jam estas
survoje, ni ja ne povas sxlosi nin de ili. sxajne, vi
devas informi la
serviston.
- Kion faros rifugxintoj? - scivolis
Ekscititaj infanoj. “cxu ni devos
doni al ili niajn ajxojn?” cxu ili dormos en niaj litoj?
"Kompreneble ne,"
sinjorino Lorenz respondis akre. - Ne sxajnigu esti
kompletaj idiotoj.
"Kie ni logxigos ilin?" - demandis sinjoro Lorenz. "Ni havas ecx
ne unu
liberan cxambron, morgaux ja venos Daily kaj Collins. Cxu vi
ne proponas
nuligi invitojn?
"Ne maltrankviligxu," diris sinjorino
Lorenz, kaj sxiaj bluaj okuletoj
ekbrilis ruze. - La nura konsolo estas, ke ni povas
honeste diri, ke ne
estas loko en la domo. Ni metu ilin en la cxambron super la
garagxo. La
vetero estas ankoraux seka, do tie ne estas tro humide. Tie estas lito -
rememoru, antaux du monatoj ni forigis gxin el la domo, la somiero tro
enfalis. Kaj do gxi ankoraux estas suficxe fortika. La servistino sxajne
havas oleo-hejtilon, kiun neniu uzas.
Sinjoro Lorenz ridetis.
- Jes, vi sxajne cxion
pripensis? Li diris. "Ne eblas superruzi mian
katidon." Nu, se ili ne gxenos nin, mi ne
kontrauxas. - Li klinigxis kaj
gxoje ekprenis Marygold en siajn brakojn. - cxiukaze,
ni ne permesos
malbonigi nian Kristnaskon, cxu ne, bebo? Li demandis sian
filinon.
Kaj li jxetis sxin en la aeron, kaj sxi ekkriis kun gxojo.
"Maljuste," diris Bob Lorenz, tuta lia ronda vizagxo rugxigxis.
"Marigold estas pli juna ol mi, kaj la sxtrumpon
sxi volas pendigi la
saman." Mi ja estas pli agxa, do, mia sxtrumpo
devas esti pli granda,
cxu ne?
Sinjoro Lorenz tauxzigis la
harojn de sia filo.
"Vi estas viro, Bob,"
li diris. - Ni ne ofendu vian fratinon.
Morgaux mi
donos al vi ion pli bonan ol tio, kion oni kutime metas en la sxtrumpon.
Bob tuj cxesis koleri.
- cxu io por mia fervojo? - li demandis arde.
Sinjoro Lorenz nur palpebrumis
kaj ne respondis.
Tiam Bob eksaltis sur la lito.
- Kaj mi havos pli grandan donacon! Pli da donacojn! ol Marygold! Li
kriis pro ekscitigxo. - Pli, multe pli!
- Ne, Do, ne! Marigold kriis, preta
ekploregi. "Mia donaco ne estos pli
malbona ol la via, cxu ne, pacxjo?"
Sinjoro
Lorenz vokis la flegistinon:
- Trankviligu la infanojn, cxu bone? Cxar ili igxis tro petolemaj.
Li ekridis kaj foriris malsupren.
Sinjorino Lorenz detenis lin
duonvoje.
"Alvenintaj," sxi
raportis. La vocxo sonis strecxite.
- Nu, kaj? Li demandis.
Sxi skuis la sxultrojn kaj
grimacis.
"Judoj," sxi diris
kurte kaj malaperis en la infanejon.
Sinjoro Lorenz ion balbutis, poste rektigis sian kravaton kaj faris
mienon, kiun li opiniis tauxga por renkonti rifugxintojn: miksajxo de
severeco kaj braveco. Li marsxis laux la vojeto al garagxo kaj grimpis
la knarantan malfirman sxtupetaron.
- Nu, nu, bonan vesperon! - li
diris lauxte kaj gaje, enirante la
cxambron. "Kiel vi fartas cxi tie?"
La cxambro estis iom malhela - la sola ampolo ne estis
purigita dum
multaj monatoj, kaj gxi pendis en la angulo, for de la lito, tablo kaj
hejtilo. En la unua momento, la rifugxintoj simple mute rigardis tiun,
kiu eniris. La virino sidis cxe la tablo kaj malplenigis la korbon - sxi
elprenis panon kaj du tasojn. La viro sternis litkovrilon sur la liton;
kiam sinjoro Lorenz ekparolis, li rektigxis kaj turnis sin al la mastro.
"Ni estas dankemaj al vi",
li diris. - Senfine dankemaj.
Sinjoro Lorenz tusetis kaj eligis ian
ridosonon.
"Pro kio do? Ne gravas" li
diris.
La
rifugxintoj estas sendube judoj. Li havas grandegan nazon kaj
hauxton de speciala olea flava koloro. sxi havas
malhelajn okulojn, sub
kiuj kusxas ombroj. sxi aspektas malsana.
"cxu... vi bezonas
ankoraux ion?" - demandis sinjoro Lorenz.
cxi-foje la virino respondis, skuante unue la kapon.
"Nenion ni bezonas,"
sxi diris. - Ni estas tre lacaj.
"cxie cxio estas
okupita," la viro diris. "Neniu povus akcepti nin."
Vi
estas tiel sindona.
"Ne gravas, ne gravas,"
Sinjoro Lorenz diris, neglekte. "Estas
bone, ke
ni havis liberan cxambron." Vi certe
suferis... tie, kie vi estis.
Ili nenion respondis.
"Nu, bone," sinjoro
Lorenz diris. "Se vi ne plu bezonas min,
tiam bonan
nokton." Ne forgesu malsxalti la hejtilon,
se gxi ekfumos. Kaj, jen...
se vi bezonos ion por mangxi aux litkovrilon tie, frapu cxe la
malantauxa pordo, demandu servistojn. Bonan nokton
"Bonan nokton," ili
respondis hxore, kaj la virino aldonis: "Felicxan
Kristnaskon al vi."
Sinjoro Lorenz senmovigxis.
"Ha, jes," li diris. "Jes, kompreneble." Multan dankon.
Li iris al la cxefa pordo, levante la kolumon de sia jako.
Pli
malvarmigxis. sxajne, frostos vespere. Kiam li eniris la
koridoron,
ekbatis la gongo - oni vokis al la tablo. La knabo-gxardenisto finis
pendigi lanternojn, kiuj balancigxis gaje sub la plafono. S-ino Lorenz
miksis koktelojn cxe la tablo apud la kameno.
"Rapidu," sxi diris, ne
turnigxinte. "Cxar la tuta vespermangxo
difektigxos: se mi ne eltenas ion, tio estas duone malvarmetigita anaso.
- cxu la infanoj dormas? - demandis sinjoro Lorenz.
"Jes, certe," diris
sinjorino Lorenz. "En Kristnaska
vespero, vi ne
cxiam povas trankviligi ilin." Mi donis al ili
dolcxajxojn kaj diris al
ili, ke ili ne bruu. cxu vi volas trinki?
Poste, kiam ili senvestigxis
en la dormocxambro, sinjoro Lorenz subite
montrigxis el la vestocxambro - dentobroso enmane.
"Amuza afero," li
diris. "cxi tiu rifugxintino
deziris al mi felicxan
Kristnaskon." Kaj mi ne sciis, ke judoj festas Kristnaskon.
"sxi apenaux imagas pri
kio temas," diris sinjorino Lorenz, frapetante
sian rondan, glatan vangon, por enigi la nutran kremon.
Unu post la alia la lumoj estingigxis en la domo. Lorenzoj dormis.
Ekstere, steloj brilis en la
cxielo. Kaj en la cxambro super la garagxo
apenaux videblis lumo.
***
"Ho, vidu, mi havas aviadilon kaj novan
lokomotivon por la fervojo!
Ekkriis Bob. "Ho, li flugas kiel reala! Vidu kia flughelico!
"Cxu ankaux mi havas du
donacojn de pacxjo? Marigold demandis,
furioze
fosante en la amaso da pakajxoj sur sxia lito; la grandan pupon, kiun
sxi jxus elpakis, sxi jxetis flanken. "Hej!"
- sxi kriis. "Kie estas mia
dua donaco?"
sxiaj vangoj brulis kolere.
"Jen kion vi meritis, avida
bovido," moknomis sxin Bob. "Sed rigardu,
kion mi havas!"
"Kaj nun mi rompos vian stultan aviadilon,"
Marygold minacis, kaj larmoj
fluis sur sxiaj vangoj.
"Ne bonas kvereli pro Kristnasko," diris la
servistino kaj triumfe
forigis la alian skatolon el la cxifonoj. "Venu, Marygold, rigardu, kio
estas tie!"
Marigold dissxiris la paperon. Baldaux sxi jam tenis brilan kolcxenon en
la mano.
- Mi estas princino! sxi
kriis, "Mi estas princino!"
Bob rigardis sxin, plena je malestimo.
"Bagatelajxo," li
rimarkis.
Malsupre, por sinjoro kaj sinjorino Lorenz estis jxus servita matena
teo. Ili sxaltis la elektran hejtilon, malfermis la kurtenojn kaj matena
lumo inundis la cxambron. Sed la leteroj kaj pakajxoj gxis nun restis
netusxitaj, cxar sinjoro kaj sinjorino Lorenz auxskultis kun fervora
indigno la rakonton de sia servistino Anna.
"Mi ne kredas miajn orelojn. Kia kosxmaro! - diris sinjoro Lorenz.
"Kaj mi ja kredas. Kion plie atendi de tiaj homoj? Diris sinjorino Lorenz.
"Mi klarigos la aferon kun
cxi tiu komitato por akcepto de rifugxintoj!"
promesis sinjoro Lorenz.
"Ili apenaux sciis
tion," diris sinjorino Lorenz. - Ja cxi tiuj homoj
klopodis arangx, ke neniu ion suspektu. Nu, cxiukaze, ni
ne povas lasi
ilin cxi tie. Kiu prizorgos sxin?"
"Ni devas voki ambulancon por ke ili estu
forprenitaj," Sinjoro Lorenz
decidis. - Hieraux sxajnis al mi, ke sxi estis iom pala. Sed tamen mi ne
komprenas - kiel sxi sukcesis sola?
"Nu, tiuj naskas kaj ne
rimarkas," diris sinjorino Lorenz. "Probable,
sxi ecx nenion sentis. Mi gxojas nur, ke ili estas
en la cxambro super
la garagxo, kaj ne en la domo. Tie ne estas io
por malpurigi. ajn."
"Jes, Anna," sxi kriis post la servistino,
"nepre diru al la knabino ne
lasi la infanojn iri al la garagxo gxis la ambulanco foriros."
Kaj nur
poste ili prenis leterojn kaj pakajxojn.
"Bone, estos io por ridigi
la gastojn," sinjoro Lorenz diris. - gxuste
la tauga rakonto por meleagro kaj prunoj.
Kiam ili matenmangxis kaj vestigxis, venigis la infanojn, kaj ili
saltis suficxe longe sur ilia lito, montrante siajn donacojn, sinjoro
kaj sinjorino Lorenz iris al la garagxo por decidi, kion fari nun
koncerne la rifugxintojn. La infanoj estis senditaj en la infancxambron
por ludi kun novaj ludiloj - la historio estis tamen malbela. Pri tio
flegistino plene konsentis kun sinjorino Lorenz. Kaj kiu scias, kion
atendi plu.
Ili iris
al la garagxo kaj trovis, ke servistoj amasigxis en la
korto, interparolante. Estis kuiristo, lakeo,,
servistino, sxoforo kaj
ecx gxardenisto.
"Kio okazis?" - demandis sinjoro Lorenz.
"Ili foriris," la
sxoforo raportis.
"En kia senco -
"foriris?"
"La viro, dum ni matenmangxis, iris kaj trovis
taksion," la sxoforo
klarigis. "Mi supozas, ke li kuris al la parkejo cxe la fino de la
strato. Kaj nek unu vorton al ni."
"Ni nur auxdis, kiel la auxto supreniras al la
malantauxa pordego," la
kuiristo aldonis. - Ili kun la sxoforo portis sxin tien
sur brakoj."
"La viro demandis, kiel
nomigxas la plej proksima hospitalo, kaj ni
diris al li, ke estas unu, juda, cxe la urborando," la sxoforo
aldonis.
- Kaj li respondis - ke li tre pardonpetas pro la
gxeno. Kruda viro! Rekta.
"Kaj bebo. Ni vidis la bebon, "la knabino ekridetis kaj subite ial dense
rugxigxis.
"Jes," la kuiristino
konfirmis. - Vera judeto, nu, gxuste kiel lia patro."
Tuj ili cxiuj ekridis kaj interrigardis iel stulte.
"Do," sinjoro Lorenz
diris, "sxajnas ke ni faris cxion, kion ni povis."
La servistoj
disiris. La ekscito malpliigxis. Necesis pretigxi al la
kristnaska benkedo, farotajxoj multas, jen tio, jen la alia, cxiuj jam
lacigxis pro kurado, kaj estas jam la deka matene.
"Ni vidu," Sinjoro
Lorenz diris, montrinte per mentono al la garagxo.
Sinjorino Lorenz grimacis kun
malkontento kaj sekvis lin.
Ili grimpis la malfirman sxtupetaron en malhelan mansardon.
Neniu
signo de malordo. La lito staras surloke cxe la muro, la litkovrilo
kusxas nete faldita sur la planko. La tablo kaj segxo staras, kie ili
staris. La fenestro estas malfermita, por enlasi fresxan matenan aeron.
La hejtilo estas malsxaltita. Nur unu signo atestis,
ke la cxambron oni
uzis. Sur la planko apud la lito staris glaso da malvarma
akvo.
Sinjoro Lorenz ne diris ecx unu vorton. Ankaux sinjorino
Lorenz diris
nenion. Ili revenis en la domon, eniris la gastcxambron.
Sinjoro Lorenz
venis al la fenestro, rigardis eksteren en la gxardenon. En gxia
malproksima parto videblis la lud-fervojo de Bob. Sinjorino Lorenz
malfermis la saketon, kiun sxi preteratentis dum matenmangxo. Krioj kaj
pepoj auxdigxis de supre - la infanoj gxojis aux inverse.
"Kio pri golfo? sxajnis, ke vi intencis ludi je la dekunua,
"sinjorino
Lorenz rememoris.
Sinjoro Lorenz sidigxis sur sofon
apud la fenestro.
"Mi ial ne volas," li
agnoskis.
Sinjorino Lorenz metis sur lokon la kosmetikujon, kiun
sxi jxus eltiris
el sub multaj tavoloj da maldika papero.
"Strange," sxi diris, "ankaux mi havas
specon de maltrankviligxo en la
animo, tute ne Kristnaske."
Tra la
malfermita pordo estis videble, kiel oni arangxas
vespermangxon en la mangxocxambro. La tablo estis ornamita kiel
atendite, inter la argxento videblis fasketoj da floroj. En la centro
staris grandega fasko da krakiloj.
"Mi ecx ne imagas, kion ankoraux ni povus
fari," subite diris sinjorino
Lorenz.
Sinjoro Lorenz ne respondis. Li starigxis kaj ekpasxis tra la cxambro.
Sinjorino Lorenz ordigis la
brancxon ensxovitan malantaux la bildon.
"Finfine, ili ja ne
petis ion," diris sinjorino Lorenz. "Li certe dirus
al ni," dauxrigis sinjorino Lorenz, "se sxi fartus tute malbone,
sxi,
aux infano." Mi estas certa, ke cxio estas en ordo kun
ili. Nu, tiu
popolo, cxiuj vivemaj."
Sinjoro Lorenz prenis cigaron el
sia vesxta posxo, poste remetis gxin.
"cxi tie, cxe ni, por
ili estus multe pli malbone ol en la juda
hospitalo," dauxrigis sinjorino Lorenz. - Tie estas flegado kaj cxio
tia. Kaj ni mem ne povus cxion arangxi. Kaj krome,
ili forveturis tiel
subite, ili nenion diris al iu - ni ecx ne havis tempon por oferti ion
ajn al ili."
Sinjoro Lorenz malfermis la libron, poste refermis gxin.
Sinjorino
Lorenz tordis la zonon de sia
robo en la fingroj.
"Kompreneble," sxi diris haste, "mi
iros tien kaj ekscios kiel ili
fartas, prenos iujn fruktojn kaj ankoraux iom da cxio kaj eble varmajn
ajxojn, kaj demandos, cxu ili bezonas ion." Mi irus hodiaux, sed mi
devas konduki la infanojn al pregxejo ...
Kaj subite la pordo malfermigxis kaj la infanoj enkuris en la
cxambron.
"Jen mi havas novan
kolcxenon sur mi," diris Marigold. "Kaj Bob havas
nenion novan por vesti." - sxi turnigxis sur
piedfingroj. "Panjo, ni
rapidu, ni malfruos kaj ni ne vidos, kiel cxiuj eniras la pregxejon."
"Kaj tie, poste, ili kantos "Novajxon
Angxelo auxskultu"? - demandis
Bob. - Ni lernis vortojn en la lernejo, mi ecx ne
bezonas sercxi en la
libro. Pacxjo, kial Jesuo naskigxis en la stalo?"
"Cxar estis neniu loko por
ili en la hotelo," Sinjoro Lorenz respondis.
"Cxu ili estis
rifugxintoj?" - precizigis
Marygold.
Unue neniu respondis, kaj tiam sinjorino Lorenz
levigxis kaj ordigis
siajn harojn antaux la spegulo.
"Ne faru stultajn demandojn,
bebo."
Sinjoro Lorenz malfermis la fenestron. La sonoriloj sonis
malantaux
la gxardeno. La suno priversxis puran, blankan prujnon kaj sxajnigis
gxin argxenta. Sinjoro Lorenz havis strangan, perpleksan
mienon.
"Do estis necese ..." li komencis. - Estis
necese..."
Sed li
ne sukcesis finparoli, cxar de la pordego al la domo jam
proksimigxis du auxtoj, en kiuj sidis du familioj, la Daily kaj Collins,
kaj la infanoj rapidis laux la sxtuparo kun ekscititaj kriegoj:
"Felicxan Kristnaskon! Felicxan
Kristnaskon!"
Daphne du Maurier, 1940
E-igis O.P.
KOLJADO
(Ukraina Kristnaska kanto)
Dormu, ho Jesu’,
Jam subigxis sun’
Mi vin lulos, karuleto,
Kaj dormigos per kanteto,
Dormu, Jecxjo, dormu, kara,
Dormu, dormu plu...
Dormu, ho Jesu’,
Kapon metu sur,
Sur manetojn de Maria,
Kiu donis vivon vian
Dormu, Bebo, la karulo,
Dormu, dormu plu...
Dormu, Di-donac’
En la songxa spac’!
Jen Jozefo survojete –
Portas li por vi paneton
Dormu, Jecxjo, dormu, kara,
Dormu, dormu plu...
Regas pacienc’,
Okulhara dens’,
Ne demandu pri estonto,
Agoj sur Golgota monto
Dormu, Jecxjo, dormu, kara,
Dormu, dormu plu...
Dormu, ho Jesu’,
En maten-nebul’!
Mi cxe Vi ripozu vere
En cxielo kaj surtere
Dormu, Jecxjo, dormu, kara,
Dormu, dormu plu...
Traduko de Je. Slovacxevskaja,
M.Lineckij
Cxi tie vi povas auxskulti
gxin en la ukraina lingvo.
https://www.youtube.com/watch?v=Y-27oX4ehJ8
Enigmoj
kaj problemoj
:::::::::::
Redaktoro: Anatolij masenko,
Gerojev-Medikov 15 - 1,
RU-357739 _Kislovodsk, Rusio;
r.p.: masenkoai@mail.ru
Fisxkaptado
Gxi estas speco de anagramoj, cxar el la literoj de
cxiu vortoparo
vi provu formi novan vorton, kies signifo estas iu fisxo;
ekzemple: zoo +ek =ezoko; Elena +solv' =salveleno.
Kaj jen estas la vortoparoj (apostrofitaj vortoj ne havas
gramatikan
finajxon):
1. vocx' +ano =...
2. uro +om' =...
3. teo +rul' =...
4. mol' +as' =...
5. urso +il' =...
6. rond' +as' =...
7. giso +buo =...
8. vergo +us =...
9. lupo +ke =...
10. akso +ar' =...
11. alo +nepre =...
12. tasego +ostre =...
13. karo +mezo =...
14. nas' +ero =...
15. urso +il' =...
16. sok' +morb' =...
17. or' +posxt' =...
18. ter' +sledo =...
19. ino +tus' =...
20. amo +lit' =...
21. car' +zoo =...
22. ol +veki =...
23. tut' +or' =...
24. enu' +mor' =...
25. kiso +li =...
Viajn solvojn mi atendos gxis fino de februaro 2020/
Felicxan fisxkaptadon al vi!